Gizartea

ERDI-AROKO GIZARTEA

Erdi-aroko gizartea rurala zen. Erdi-aroan %90 biztanleria zelaian bizi zen. Zelaia jardunen erdigunea zen garai horietan.

LEHENENGO MENDEAK:

Lehenengo erdi-aroko mendeetan, nekazariak berezko lurreen artean antolatzen ziren beraien artean. Talde txikietan beraien legeak ezartzen zituzten. Haiek lantzen zituzten

barazkiak antolatzen zituzten. Poliki-poliki nobleen eta kleroen erruez desagertzen joan

ziren. Horrela hasten da gaur egun guk deitzen dugun feudo edo feudalismo.

Pirámide feudala:

1.Erregea eta aita santua

2.Nobleak eta goi eliz gizonak

3.Merkatariak

4.Nekazariak

5.Esklaboak eta jutoak

 

-Erregea: gizarte pirámide feudalan gehien agintzen zuena zen. Erregea gaztelu batean bizi zen eta bere kortea zeukan.

-Nobleak eta goi eliz gizonak: elizaren edo katedralaren aloban bizi ziren. Goi eliz gizonak ezin ziren ezkondu.

Nobleak bere feudoa zituzten eta feudoan zegoen dena.

-Merkatariak:  bidaiak egiten zituzten bere produktuak zaltzeko edo beste herriekin tratuak egiteko.

-Nekazariak: bere etxe propioetan bizi ziren eta bere produktuak haiek daztatzeko ziren baina ateratzen zuten dirua erregearentzat zen. Erregen nekazariak lurretik ateratzen zuten janaria eta dirua erregearentzat zen. Nekazariak ere zergak ordaindu behar zituzten eta zergak erregearentzat ziren ziren.

-Esklaboak eta jutoak: erregearntzat, bakarrik lan egitan zuten. Erregearen agintetara zeuden.